Relacja z Wewnętrznym Dzieckiem dotyka każdego aspektu naszego życia.

Nasze wewnętrzne dziecko to część naszego umysłu, która przechowuje nasze emocjonalne doświadczenia z przeszłości, z naszego dzieciństwa. Jest to swego rodzaju soczewka przez, którą postrzegamy nasze codzienne doświadczenia. Te zranione części naszego umysłu mają wpływ na to jak widzimy te doświadczenia i jak je interpretujemy. To co dzieje się w naszych relacjach z innymi ludźmi i nie tylko. Tak naprawdę relacja z Wewnętrznym Dzieckiem może mieć wpływ na nasze wybory oraz każdy inny aspekt naszego życia, nawet na sposób w jaki wychowujemy swoje dzieci.

Podczas mojej własnej pracy początkowo było mi trudno zobaczyć to jak ogromny wpływ ma na mnie ta zraniona część mojego umysłu oraz to jak bardzo determinuje moje dorosłe życie. Nie rozumiałam tego i nie chciałam tego rozumieć. Z czasem oswajałam się z tym i otwierałam na to doświadczenie.

Zanim powiem Ci więcej jak Twoja relacja z Wewnętrznym Dzieckiem wpływa na Twój związek, komunikację, pracę oraz Twoje emocjonalne i fizyczne zdrowie, powiem Ci więcej o tym, czym jest Wewnętrzne Dziecko.

Nasze Wewnętrzne Dziecko to nasza wrażliwość. Otwierając się na nasze przeżycia z dzieciństwa i na towarzyszące im emocje otwieramy się na całe spektrum emocji, które blokowałyśmy nie chcąc czuć swoich przeszłych doświadczeń. Wchodząc w te doświadczenia uwalniamy niesamowitą energię emocjonalną, wrażliwość i bardzo często cierpienie, bezsilność oraz brak nadziei.

Ten potencjał jest nam niezbędny do tego, abyśmy poznały swoje ja, wnętrze, intuicję, emocje i potrzeby. Jednak to nie wszystko.

Pozwolenie sobie na przywrócenie swobodnego przepływu emocji pozwala nam spojrzeć na to jakie naprawdę jest nasze życie oraz czy kierunek, który obrałyśmy jest nasz. Co więcej, czy wynika z naszych doświadczeń z dzieciństwa i ran jakie pozostawiły po sobie?

Opiekując się naszym Wewnętrznym Dzieckiem i całym naszym emocjonalnym doświadczeniem z dzieciństwa odkrywamy naszą autentyczność i stajemy się bardzo świadome siebie. Jest to również niesamowicie leczący proces, który doprowadza nas do poczucia równowagi i szczęścia ponieważ na ten drodze odkrywamy również jak ważne jest przebudzenie w nas samo-współczucia do siebie po to, aby nasze Wewnętrzne Dziecko poczuło, że ma rodzica i opiekuna, którego zawsze mu brakowało i za którym tak tęskniło. Wraz z budowaniem tego rodzica w nas, czujemy się coraz bardziej akceptowane, wspierane i widziane.

Wracając do tego, co dzieje się w naszym życiu jeżeli nasze Wewnętrzne Dziecko jest samotne i straumatyzowane…

Wyobraź sobie dziecko roczne, 2 letnie, 5 letnie, które jest odrzucane i które płacze w samotności albo nie płacze tylko przełyka to, co czuje ponieważ tak bardzo boi się kary i krzyku. Albo też 9 latka, który boi się powrotu do domu ponieważ dostała „złą”ocenę. Dzieci, którym brakuje uwagi, które czują się nieakceptowane i nieważne wypracowują wiele różnych mechanizmów i schematów zachowań po to, aby zdobyć miłość.

Zastanów się proszę, czy jako dorosła kobieta zachowywałaś się agresywnie, w sytuacjach w których wcale nie było to konieczne albo zanosiłaś się płaczem? A może broniłaś się z całych sił próbując udowodnić swoją wartość?

Takie zachowania, które często prowadzą do dalszych problemów i perturbacji to może być Twoje Wewnętrzne Dziecko, które nadal nie jest widziane i słyszane. To Twoje Wewnętrzne Dziecko, którego potrzeby są pomijane i nieważne. To krzyk:

Spójrz wreszcie na mnie!

Przytul mnie!

Kochaj mnie!

Ochroń mnie!

Przestań mnie ranić!

Chcę odpoczynku!

Im dłużej pomijamy siebie i potrzeby zranionego i niekochanego Wewnętrznego Dziecka tym ono głośniej tupie i krzyczy. Co manifestuje się w naszym życiu, jako problemy natury psychologicznej, fizycznej, finansowej, emocjonalnej i może dotykać każdego aspektu naszego życia.

Wiele razy podejmowałam temat miłości do siebie na Wilczycy ponieważ dla kogoś kto nie doświadczył miłości ze strony rodziców trudnością jest ustalenie tego, czym jest miłość do siebie. Dostrzeganie potrzeb Wewnętrznego Dziecka jest dobrym początkiem. Stworzyłam medytację, która wesprze Cię w pracy z Wewnętrznym Dzieckiem.

Tak naprawdę potrzeby dorosłego i dziecka są bardzo podobne, ponieważ każdy z nas potrzebuje: odpoczynku, zrozumienia, akceptacji, radości, delikatności, zainteresowania, podziwu. Wprowadzenie do naszego życia tych rzeczy spowoduje wiele zmian.

Nasze dzieciństwo to jeden z aspektów naszego Wewnętrznego Dziecka. Jesteśmy gotowe na zmianę tego w momencie, kiedy wchodzimy w dorosłość ponieważ to daje nam możliwość stania się naszym Wewnętrznym Rodzicem.

Nasze Wewnętrzne dziecko to również ta część nas, która jest niewinna, wrażliwa i delikatna. Naszym zadaniem jest uhonorowanie tej naszej części naszej osobowości i jej delikatności nawet w trudnych sytuacjach życiowych, w których potrzebujemy być zdecydowane i asertywne.

Zacznij rozmawiać ze swoim Wewnętrznym Dzieckiem.

Wprowadź tą praktykę do swojej codzienności. Znajdź dla siebie kilka minut w odosobnieniu i spokoju. Zamknij oczy. Pozwól, aby Twoje Wewnętrzne Dziecko pojawiło się obok Ciebie, nie musi być tak, że będziesz widzieć fizyczną postać, możesz tylko czuć jego obecność.

• Zapytaj o to ile ma lat?
• Czego potrzebuje?
• Co chciałoby usłyszeć od Ciebie?
• Jakiego wsparcia potrzebuje?

Jeżeli Twoje Wewnętrzne Dziecko będzie oddalone i niepewne Twojego zaangażowania daj mu czas. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy w dzieciństwie oraz dorosłości doświadczyłyśmy traumy i toksycznych relacji.

Potrzeby Wewnętrznego Dziecka to nie prostolinijne podpowiedzi naszego umysłu, to potrzeby związane z uczuciami z potrzebami serca – potrzeba bliskości, ciepła, kontaktu z naturą, odpoczynku i relaksu. Nasze Wewnętrzne Dziecko potrzebuje miłości, troski, akceptacji i bliskości.

Potrzebuje również naszej uwagi i uważności na te wewnętrzne potrzeby i zapewnień o podjęciu prób sprostania tej roli rodzica i opiekuna, który będzie stał na straży i pilnował, aby te potrzeby były doglądane. Nasze Wewnętrzne Dziecko potrzebuje rodzica, który kocha. Zdaję sobie sprawę, że często wątpimy w nasze możliwości pokochanie tego dziecka i dania mu zdrowej miłości jednak pracując nad sobą otwieramy w sobie tą wrażliwość, która jest potrzebna, nawet jeżeli same jej nie dostałyśmy od naszych rodziców.

Nasze Wewnętrzne Dziecko potrzebuje słyszeć nasze słowa:

Kocham Cię,

Uwielbiam Cię,

Ochronię Cię,

Jestem przy Tobie

Wspieram Cię

Każde nasze działanie, które wspiera naszą wrażliwość i pozwala jej się rozwijać i kwitnąć przyniesie nam przemianę.Troska o nasze Wewnętrzne Dziecko powoduje, że stajemy się dorosłe i dojrzałe tym samym nasz świat zewnętrzny odzwierciedla tą naszą wewnętrzną zmianę. Widzimy to w tym, że spędzamy czas z ludźmi, którzy nas cenią i odwzajemniają nasze starania, dążymy do zaspokojenia naszych potrzeb bez poczucia winy i wstydu, mamy przestrzeń na pracę i odpoczynek.

Mam nadzieję, że moje słowa skłonią Cię do przemyśleń i będą dla Ciebie inspiracją do zmiany! A może jesteś już na tej drodze i to czego potrzebujesz to motywacja. Jeżeli jedna z tych opcji przemawia do Ciebie zapraszam Cię do przestrzeni, która będzie inspiracją i wsparciem – Wilcze Stado rusza 7 czerwca.

Zapraszam <3

Dorastając w dysfunkcyjnym domu od początku uczymy się, że nasze potrzeby i nasz dobrostan nie są priorytetem lub wręcz nie istnieją. To powoduje, że zakorzenia się w nas głębokie przekonanie, które uniemożliwia nam koncentrację na naszych potrzebach w dorosłości. Ten stan jest dla nas bardzo wyniszczający ponieważ jako dorosłe kobiety nauczone pomijania siebie, nie realizujemy swoich potrzeb, a kiedy czasami to robimy, wtedy bardzo często pojawia się poczucie winy. Zdarza się też tak, że obarczamy nieświadomie innych realizacją tych potrzeb, czekając aż to czego pragniemy zostanie odgadnięte i zrealizowane.

Taka postawa doprowadza nas do stanu pełnego frustracji i niewyrażonego gniewu. Ponieważ realizacja potrzeb jest kluczowa dla człowieka i jego równowagi. 

Kiedy myślę o swoim dzieciństwie nie opuszcza mnie poczucie, że jedyny sposób na realizację tego co potrzebuję to „kombinowanie” ponieważ bezpośrednie wyrażenie moich pragnień spotykało się z pominięciem, odmową i w końcu z karą, jeżeli moja determinacja nie słabła. Jednocześnie matka, która była i jest dla dziecka wzorcem goniła za perfekcją pokazując światu swoją pracowitość i poświęcenie. Słyszałam również wieczną krytykę i zawstydzanie tych kobiet, które pozwalały sobie na dbanie o siebie.

Takie wzorce powodują, że wychodzisz z domu z przeświadczeniem, że wszechświat nie ma dla Ciebie zbyt wiele do zaoferowania.

Co jeszcze bardziej wzmacnia lęki i przekonanie, że nie zasługuję, że muszę udowodnić swoją wartość. Stąd jest w nas to dążenie do perfekcjonizmu, porównywania i pogoni za tym momentem szczęścia i pozwolenia na miłość.

Jeżeli masz świadomość tego co robisz, jak bardzo uciekasz od siebie i swoich pragnień możesz to zmienić. Świadomość jest podstawą do zmiany.

A zmianą tego stanu jest nauka skupienia się na sobie i stopniowe realizowanie potrzeb. Oczywiście, aby je zrealizować potrzebujesz wiedzieć jakie one są i to jest często problem ponieważ nie znając siebie i nie będąc ze sobą w kontakcie, nie wiemy czego potrzebujemy.

Aby zadbać o siebie potrzebujemy dać sobie to co nas karmi i wypełnia. Jeżeli nie wiesz czym jest to co Ciebie karmi bardzo ważne jest, abyś zaczęła sprawdzać i testować. Dała sobie przestrzeń do próbowania. Zacznij od drobiazgów, dzięki tym drobnym aktom zauważania siebie i skupienia na sobie będziesz przełamywać swoje przekonanie o tym, że nie zasługujesz. Co jest również niezmiernie ważne w tym procesie to kontakt z emocjami. Ponieważ to one pokażą Tobie te obszary w których czujesz się opuszczona i nieważna. Jednocześnie pozwolą Ci na spotkanie ze strachem i oporem jaki masz w sobie przed realizacją swoich potrzeb i zadbaniem o siebie.

Niektóre sposoby w jakie możesz zadbać o siebie:

1. sen, odpoczynek, czas na pobycie ze sobą i refleksję, to również czas kiedy zwalniasz
2. ruch, podejmowanie nowych działań związanych z Twoimi zainteresowaniami, słuchanie muzyki, czytanie, czy tworzenie
3. otwartość na otrzymanie wsparcia i pomocy od innych ludzi
4. zajęcia, które Cię inspirują i rozwijają

Dbanie o siebie daje poczucie siły i sprawczości, jednocześnie poznając swoje potrzeby, poznajemy siebie i tworzymy naszą prawdziwą tożsamość, której nie miałyśmy szansy stworzyć dorastając w dysfunkcyjnym domu.

Częścią tego procesu jak już pisałam jest również zmierzenie się z oporem i lękiem jaki nosimy w sobie przed realizacją siebie i pokazaniem siebie światu.

Ten lęk jest spowodowany tym, że nie czułaś się akceptowana i widziana w swoim dzieciństwie, co więcej, często próby pokazania siebie były karane.

Ta część Ciebie która boi się tego potrzebuje Twojego wsparcia, empatii i zrozumienia bez tego będzie jej trudno, będzie uciekać w mechanizmy obronne, które wypracowałaś latami.

Może uciekałaś się do powtarzania sobie, że to jak żyję jest wystarczające, że nie muszę mieć obfitości i komfortu wystarczy mi to co jest.

Nie znając siebie nie wiesz tak naprawdę jaka jesteś i czego potrzebujesz. Żyjesz według tego co zostało zakotwiczone w podświadomości.

Jeżeli chcesz sprawdzić, czy znasz siebie i swoje potrzeby odpowiedz na poniższe pytania:

• Czy dajesz sobie przestrzeń w ciągu dnia do tego, aby pobyć ze sobą, wziąć ciepłą kąpiel, poświecić kilka minut na medytację i pisanie dziennika?
• Czy dajesz sobie codziennie czas na pożywny posiłek, odpoczynek, spacer lub ćwiczenia?
• Czy pytasz siebie w ciągu dnia – jak się czujesz, czego potrzebujesz?
• Czy mówisz NIE kiedy tak czujesz, lub TAK kiedy chcesz czegoś?

Zbudowanie samoświadomości to proces, który potrzebuje Twojego zaangażowania, skupienia i codziennych kroków. Tak, zdaję sobie sprawę, że to może wywoływać niechęć i lawinę oporu. Byłam w tym miejscu w którym uważałam, że to nie jest odpowiedni moment, że niczego nie potrzebuję albo nie jestem w stanie nic z tym zrobić.

Moim rozwiązaniem była stopniowa zmiana, obiecanie sobie, że codziennie zrobię choć jeden mały krok w kierunku swojego wnętrza. Rok ma 365 dni, wyobraź sobie jak wiele możesz zmienić robiąc jeden krok. Nikt nie dokonał tej zmiany w ciągu chwili. Dając sobie wsparcie i ciepłe słowo zaczniesz inaczej patrzeć na siebie i swoje życie. Zaczniesz powoli doceniać to kim jesteś i widzieć, że zasługujesz na życie w którym Twoje potrzeby są ważne.

Jeżeli chcesz mieć wsparcie w budowaniu nowej postawy w stosunku do siebie i zmiany programowania z dzieciństwa zapraszam Cię do dołączenia do Wilczej społeczności. Wilcze Stado to platforma, na której znajdziesz narzędzia do pracy nad sobą i codzienną motywację i wsparcie.